It's been a while since I baked apple pie.  And the other day, I went to McDonald's and got their apple pie on a rainy day -- Ummmm... I forgot how I miss the cinnamon & nutmeg aroma and the gooey juice of the apple.  So I decided to make one today, since it was cold out and thus perfect weather to bake a pie :D


After lots of trial on recipes, I settle for this one -- which is going to to be my go-to recipe from now on.
The recipe makes two 9" pie crusts, or one 9" covered pie crust.

INGREDIENTS

For the crust 

2 1/2 cups all-purpose flour
1 teaspoon white sugar
1 teaspoon salt
8 tablespoons (1 stick) cold unsalted butter,  cubed
1/3 cup plus 1 Tablespoon iced water (add 1 tablespoon at a time as needed)

Directions

• Using a rubber spatula, thoroughly mix the flour, sugar, and salt in a large bowl.
• Cut the butter into small cubes, then add to the flour mixture and cut vigorously with a pastry blender or two knives. Work as fast as you can so the butter doesn't melt.  As you work, periodically stir dry flour up from the bottom of the bowl and scrape clinging fat off the pastry blender or knives until the butter become pea-sized pieces; the rest of the flour should be reduced to the consistency of coarse crumbs or corn-meal.  The mixture should seem dry and powdery and not pasty or greasy.

• Drizzle over the flour and fat mixture the ice water.

• Using the rubber spatula, cut with the blade side until the mixture looks evenly moistened and begins to form small balls.  Press down on the dough with the flat side of the spatula.  If the balls of dough stick together, you have added enough water; if they do not, drizzle over the top 1-2 tablespoons ice water.

• Cut in the water, again using the blade of the spatula, then press with your hands until the dough coheres.  The dough should look rough, not smooth.  Divide the dough in half, press each half into a round flat disk, and wrap tightly in plastic.  Refrigerate for at least 30 minutes, and preferably for several hours, or for up to 2 days before rolling.  (The dough can also be wrapped airtight and frozen for up to 6 months; thaw completely before rolling. - If you need help with rolling out the dough, click here).

• While preparing the filling and rolling out the dough, preheat the oven to 350°F

This year, we didn't have so many apples from our tree and I was busy baking other things and haven't had a chance to bake any pies or galettes.  Maybe the fact that it hasn't got cold till now is another reason.

So today, I'm craving some and started looking in my blogs for the recipe but found that I didn't write it down, so here it is -- so next time I can find it more easily :D -- This photo was the galette I baked a few years ago.  The recipe came from Too Much Food with the original recipe from Smitten Kitchen that I got from Rachel Chew's video below.

Ingredients:

For the dough:
1 cup (120 g) unbleached all-purpose flour
1/2 teaspoon granulated sugar
1/8 teaspoon salt
6 tablespoons (3 oz., or 84 g) unsalted butter, frozen, cut into 1/2″ pieces
3 1/2 tablespoons chilled water

For the filling:
2 pounds apples, peeled, cored and sliced (save the peels and cores)
3 tablespoons sugar
  1 Tablespoon turbinado sugar to sprinkle on top of the crust (optional)

For the glaze:
1/2 cup (100 g) granulated sugar
  Apple peel and cores

Directions:

1. Make the dough first: sift together the flour, sugar and salt in a large bowl. Cut in the frozen butter cubes with your preferred method of choice; I used a pastry blender, then my fingertips (though a food processor or two knives would work just as well). Make sure that you do this rather quickly, you want to keep the butter as cold as possible to insure a light, flaky pastry dough. No need to blitz the heck out of the butter; just cut it in until the biggest pieces are about the size of large peas.
2. Add the chilled water one tablespoon at a time, stirring with your other hand, just until the dough just holds together (you might not need all the water, depending on your flour and the humidity of your kitchen). Dump the dough out on a mat and pat into a circle about 1.5″ inches thick. Double-wrap it in plastic wrap and chill in the refrigerator for at least 30 minutes (or up to 2 days).
3. After the chilling period, take the dough out and let it sit on the counter for 10 minutes; this allows the dough to soften slightly so that when you roll it out, it doesn’t break into a million pieces on you (trust me this has happened to me and it’s not fun nor pretty). Roll out the dough on a lightly floured mat into a 14″ circle, about 1/8″ thick. Using a pastry brush, dust off the excess flour. Carefully transfer the dough to a sheet of parchment paper-lined baking sheet.
4. Preheat the oven to 400 F (205 C).
5. To fill the tart, overlap the sliced apples on top of the dough in a ring 2 inches from the edge and continue towards the center. To complete the tart, fold over the edges of the dough. It doesn’t have to look perfect, the beauty of a galette lies in its rusticity.
6. Sprinkle 1 tablespoon of sugar over the dough edge and 2 tablespoons of sugar over the apples. Use more or less sugar to your preference.
7. Place the baking sheet in the center of the oven and bake the galette for 45 minutes, or until the apples are soft and have slightly browned edges. Try to rotate the tart every 15 minutes to ensure even browning of the crust.
8. While the tart is baking, you can work on the glaze; place the reserved peels and cores in a large saucepan with the sugar. Pour enough water into the saucepan just so it barely covers the peels and sugar and simmer for 25 minutes. Strain the apple-infused syrup through cheesecloth and set aside. Your kitchen will smell amazing at this point.
9. When the tart is done baking, remove from the oven and slide it (parchment and all) off the baking sheet and onto a cooling rack. Let it cool for at least 20 minutes before brushing glaze over the tart.
10. Slice and serve immediately, alone or alongside a scoop of vanilla ice cream if you’re feeling decadent.

the apple galette from rachelchew on Vimeo

My most vivid memory of the things I learned during the 4 years of French literature has been these "petites madeleines" from Marcel Proust's In Search of Lost Time or À la recherche du temps perdu.  The most quoted passage is this one.

..No sooner had the warm liquid mixed with the crumbs touched my palate than a shudder ran through me and I stopped, intent upon the extraordinary thing that was happening to me. An exquisite pleasure had invaded my senses, something isolated, detached, with no suggestion of its origin. And at once the vicissitudes of life had become indifferent to me, its disasters innocuous, its brevity illusory – this new sensation having had on me the effect which love has of filling me with a precious essence; or rather this essence was not in me it was me. ... Whence did it come? What did it mean? How could I seize and apprehend it? ... And suddenly the memory revealed itself. The taste was that of the little piece of madeleine which on Sunday mornings at Combray (because on those mornings I did not go out before mass), when I went to say good morning to her in her bedroom, my aunt Léonie used to give me, dipping it first in her own cup of tea or tisane. The sight of the little madeleine had recalled nothing to my mind before I tasted it. And all from my cup of tea...wikipedia

And I'd like to also note the French version -- for old times sake ;)

Il y avait déjà bien des années que, de Combray, tout ce qui n’était pas le théâtre et le drame de mon coucher n’existait plus pour moi, quand un jour d’hiver, comme je rentrais à la maison, ma mère, voyant que j’avais froid, me proposa de me faire prendre, contre mon habitude, un peu de thé. Je refusai d’abord et, je ne sais pourquoi, je me ravisai. Elle envoya chercher un de ces gâteaux courts et dodus appelés Petites Madeleines qui semblaient avoir été moulés dans la valve rainurée d’une coquille de Saint-Jacques. Et bientôt, machinalement, accablé par la morne journée et la perspective d’un triste lendemain, je portai à mes lèvres une cuillerée du thé où j’avais laissé s’amollir un morceau de madeleine. Mais à l’instant même où la gorgée mêlée des miettes du gâteau toucha mon palais, je tressaillis, attentif à ce qui se passait d’extraordinaire en moi. Un plaisir délicieux m’avait envahi, isolé, sans la notion de sa cause. Il m’avait aussitôt rendu les vicissitudes de la vie indifférentes, ses désastres inoffensifs, sa brièveté illusoire, de la même façon qu’opère l’amour, en me remplissant d’une essence précieuse : ou plutôt cette essence n’était pas en moi, elle était moi. J’avais cessé de me sentir médiocre, contingent, mortel. D’où avait pu me venir cette puissante joie ? Je sentais qu’elle était liée au goût du thé et du gâteau, mais qu’elle le dépassait infiniment, ne devait pas être de même nature. D’où venait-elle ? Que signifiait-elle ? Où l’appréhender ? Je bois une seconde gorgée où je ne trouve rien de plus que dans la première, une troisième qui m’apporte un peu moins que la seconde. Il est temps que je m’arrête, la vertu du breuvage semble diminuer. Il est clair que la vérité que je cherche n’est pas en lui, mais en moi. Il l’y a éveillée, mais ne la connaît pas, et ne peut que répéter indéfiniment, avec de moins en moins de force, ce même témoignage que je ne sais pas interpréter et que je veux au moins pouvoir lui redemander et retrouver intact à ma disposition, tout à l’heure, pour un éclaircissement décisif. Je pose la tasse et me tourne vers mon esprit. C’est à lui de trouver la vérité. Mais comment ? Grave incertitude, toutes les fois que l’esprit se sent dépassé par lui-même ; quand lui, le chercheur, est tout ensemble le pays obscur où il doit chercher et où tout son bagage ne lui sera de rien. Chercher ? pas seulement : créer. Il est en face de quelque chose qui n’est pas encore et que seul il peut réaliser, puis faire entrer dans sa lumière. Du côté de chez Swann

 Anyway, I digress.

So, since the first time I tasted these heavenly scalloped-shaped cakes, I fell absolutely in love and they have been my favorite throughout the years.  Only until recently, that I mustered enough courage to even attempt to make them and I've been trying out several recipes (How to Make Classic French Madeleines by The Kitchn; Joyofcooking.com; and A Real Madeleine by Annemarie Conte), and finally came up with my adjustment that I like best.  So here goes...

My Classic Madeleines

(Makes about 24 - 28 Madeleines)

Ingredients:

160 g. of unsalted butter (1 stick and 3 Tbsp) melted and kept warm
2 large eggs at room temperature
2/3 cup white sugar
1 cup all-purpose flour +1 Tbsp, divided
1/4 tsp salt
1/2 tsp baking powder
1 tsp vanilla
1 Tbsp lemon zest

Instructions:

1. In a small saucepan, melt the butter and then keep it warm.

2. In a small bowl whisk together the flour, baking powder, and salt.

3. In the bowl of your electric mixer, or with a hand mixer, beat the eggs and sugars with the paddle attachment at high speed until the mixture is thick and pale in color (about 5-8 minutes).


Beat in the vanilla extract and lemon zest (if using).

Then sift about one-third of the flour mixture over the whipped eggs and gently fold in, using a rubber spatula or whisk. Sift and fold in half of the remaining flour, and then sift and fold in the rest. (Do not over mix or the batter will deflate).



4. Then take about 1 cup (240 ml) of the batter and fold it into the warm melted butter. (This lightens the butter making it easier to fold into the batter.)



Then, with a spatula, gently fold the butter mixture completely into the egg batter.



Cover and refrigerate the batter overnight (can be stored in the refrigerator for up to three days).



5. Prep the pans using a pastry brush, generously grease the molds of two - 12 - 3 1/2 inch (8.5 cm) Madeleine pans (preferably non stick) with very soft or melted butter. (Make sure the pans are well greased or the Madeleines will stick and be hard to remove.)



Then dust the molds with flour.


 Tap out the excess flour.


Freeze the pans overnight.

6. When you are ready to bake, preheat your oven to 375 degrees F (190 degrees C). Drop a generous tablespoonful (can use an ice cream scoop) of the batter into the center of each prepared mold, leaving the batter mounded in the center. (This will result in the classic "humped or domed" appearance of the Madeleines.) - Do not over-fill the mold or madeleines will become flat.



7. Bake the Madeleines for about 8 - to 11 minutes. Check after 6-8 minutes and rotate pans (left to right, front to back).


Bake until the edges are golden brown and the centers spring back when lightly touched. (Do not overbake these cookies or they will be dry.)



8. Remove the pans from the oven and immediately tap each pan against the counter to release the Madeleines.



Place Madeleines on a wire rack to cool.



Best served immediately but can be stored in an airtight container at room temperature for a couple of days or frozen for up to 1 month. Dust with powdered sugar before serving.

Adapted from the recipe by www.minimalistbaker.com

INGREDIENTS
1 packet (2 1/4 tsp) instant/fast acting yeast
1 cup milk
1/2 cup butter, divided
1/3 cup + 2 Tbsp sugar, divided
1/4 tsp salt
1/2 cup mashed ripe banana
2 3/4 - 3 1/4 cups flour (I used a ratio of 2/3 unbleached all purpose, 1/3 whole wheat flour)
1/2 - 1 Tbsp ground cinnamon
1/2 cup raw walnuts or pecans, crushed (optional)

INSTRUCTIONS

1. In a large mixing bowl, heat the milk and 3 Tbsp butter in the microwave in 30 sec increments until warm and melted (never reaching boiling). Let cool to 110 degrees, or the temperature of bath water. It should be warm but not too hot or it will kill the yeast.  
2. Sprinkle on yeast and let activate for 10 minutes. 
3. Then add 1 Tbsp sugar, salt and stir. 
4. Next add in 1/2 cup mashed ripe banana and stir.
5. Add flour 1/2 cup at a time, stirring as you go. The dough will be sticky. When it is too thick to stir, transfer to a lightly floured surface and knead for a minute or so, adding flour as needed, until it forms a loose but still springy ball. Only use as much flour as it will take.
6. Rinse out your mixing bowl, coat it with canola or olive oil, and add your dough ball back in seam side down. Cover with plastic wrap and set in a warm place to rise for about 1 hour, or until doubled in size.
   
   
7. On a lightly floured surface, roll out the dough into a long rectangle ~1/4 inch thick. Brush with 1/4 cup melted butter and top with 1/3 cup sugar (I used a little brown sugar mixed in with the cane sugar) and 1/2 - 1 Tbsp cinnamon (up to preference). Then add walnuts or pecan.
8. Slowly and tightly roll up the dough and situate seam side down. With a serrated knife or a string of floss, cut the dough into 1.5 - 2 inch sections and position in a well-buttered 8x8 square or comparable sized round pan (you should have about 10 rolls). 
9. Brush with remaining 1 Tbsp melted butter and sprinkle with a bit more sugar (brown or cane) and remaining walnuts.
10. Cover with plastic wrap and set on top of the oven to let rise again while you preheat oven to 350 degrees F.
11. Once the oven is hot, bake rolls for 28-35 minutes (mine took 40 minutes) or until slightly golden brown. 
12. Let cool for a few minutes, then serve warm.

ทาเนย กับ glaze ด้วยน้ำเชื่อม หรือแยม ตามใจชอบ หรือจะ ทาด้วย glaze แบบหวานเหมือนที่เค้าขายก็ได้

*For a simple glaze, melt 1 Tbsp butter and add to ~2 - 2 1/2 cups powdered sugar. Mix and gradually thin with milk 1 tsp at a time until pourable but still thick.

อัลมอนด์บดละเอียด หรือ แป้งอเนกประสงค์ 1ถ้วย
ไข่ 2 ฟอง
เกลือนิดหน่อย
น้ำ 1/4ถ้วย
น้ำเชื่อม 1 ช้อนโต๊ะ (ไม่มีไม่ใส่ก็ได้)

คนให้เข้ากัน

ตั้งกระทะเหล็ก (cast iron pan) ทาน้ำมันนิดหน่อย. หยอดแป้งลงไป รอให้มันเป็นฟองอากาศรูๆ และขอบสุกนิดนึง (3-5 นาที) กลับ ทอดต่ออีหน่อยพอสุก ตักใส่จาน (ถ้ามีเตาอบ เปิดเตาอบอุ่นๆ เอาจานเข้าไปไว้ในคู้ระหว่างทำป้งที่เหลือ)

เสร็จแล้วทานกับน้ำผึ้ง หรือน้ำเชื่อมตามชอบ

ประยุกต์มาจากสูตรที่เจอในครัวไกลบ้านค่ะ อร่อยเลิศ และง่ายมาก

ส่วนผสม

ปลาทูน่าในน้ำ  1 กระป๋อง เทน้ำออก (ถ้าชอบไม่ข้นมาก ลดปลาลง)
น้ำพริกแกงแดง 1 ช้อนทานข้าว
กระชาย 1/3 ถ้วย (ใส่เยอะเพราะชอบค่ะ ไม่ชอบก็ใส่น้อยลง)
น้ำปลาร้า หรือ น้ำปลา 1 - 2 ช้อนโต๊ะ หรือตามชอบ
กะทิ 1 กระป๋อง
ขนมจีน แบบแห้ง 1 ถุง
ผักเคียง ตามชอบ เช่น ถั่วฝักยาว ถั่วงอก โหระพา

วิธีทำ

1. ถ้าใช้ขนมจีนแบบแห้ง ต้มขนมจีนก่อน โดย ต้มน้ำให้เดือด แล้วใส่เส้นลงไป หมั่นคน พอสุก เทน้ำออก แล้วล้างด้วยน้ำเย็น จับให้เป็นจับ พักไว้ (ถ้าอยากให้มีสีสัน อย่างสีชมพูในภาพ ก็เอา น้ำจากหัวบีทรูทที่เวลาเราหั่นแล้วน้ำสีแดงติดมือมา ขยำขนมจีนเบาๆ ก็จะได้สีน่าทาน)
2. นำเครื่องแกง ปลาทูน่า และกระชาย ไปปั่นให้ละเอียด
3. แล้วนำไปผัดกับหัวกะทิให้หอม
4. เติมหางกะทิลงไป ตั้งให้เดือดแล้วหรี่ไฟ ต้มต่อจนเริ่มแตกมันนิดหน่อย
5. ปรุงรสด้วยน้ำปลาร้า หรือน้ำปลา 
6. ทานกับขนมจีน กับผักสด หรือลวก ตามชอบ

ปีนี้แถวบ้านแล้งสุดๆ และร้อนไม่เลิก แม้ว่าร้านรวงจะพยายามสร้างอารมณ์ฤดูใบไม้ร่วงเอย ฮาโลวีนเอย อย่างสุดฤทธิ์

คนเราน่ะ เรื่องจะพอใจในสิ่งที่มี มันเป็นไปได้ยากจริงจริ๊ง ดังนั้น เช้าวันก่อน ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกว่าอยากกินอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ มากกกก แล้วก็อยากทำขนม อยากๆๆๆ 5555 ลุกขึ้นมา เจอสูตรทำ กราโนล่า ที่ดูง่าย และเครื่องปรุงมีอยู่พร้อม ได้การ ทำดีกว่า -- เอ่อ สรุป ไม่ได้กินอะไรที่แปลก แต่ได้ทำขนม อิอิ

ออกมาใช้ได้เลยแหละ เหมือนซื้อที่ร้านเลยอ่ะ เพิ่งรู้ว่าทำง่ายมากๆ ขนาดเนี้ยะ

แล้วเช้าวันนี้ ขณะที่นั่งทานกราโนล่า โฮมเมดฝีมือตัวเอง อย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง ก็นึกสงสัยขึ้นมาว่า เอ๊ะ ทำไมอยู่เมกา ไม่ค่อยได้ยินคำว่า มูสลี่เลยแฮะ เราอยู่เมืองไทย คนเรียกอาหารนกหนูแบบนี้ว่า มูสลี่นี่เนอะ เลยต้องถามอากู๋ตามประสาคน ‘อยากรู้’ อิอิ

ค้นเจอว่า มูสลี่ คิดขึ้นในสวิส ทำด้วยพวกธัญพืชต่างๆ โดยเฉพาะ ข้าวโอ้ต ผสมกับ ผลไม้แห้ง เมล็ด และถั่วต่าง แต่ไม่ต้องทำให้สุก กินอย่างนั้น หรือไม่ก็แช่นมไว้ข้ามคืน

ส่วนกราโนล่า คิดขึ้นในอเมริกา ทำคล้ายกัน แต่อาจใช้ โอ้ต บาร์เล่ หรือไร ก็ได้ แต่ผสม น้ำผึ้งหรือน้ำหวาน และน้ำมัน แล้วนำไปอบให้สุก ทานกับนม หรือ โยเกิร์ต

ส่วนผสม (ที่ทำครั้งนี้นะคะ ใครชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ดัดแปลงได้ตามสะดวกค่ะ)

ข้าวโอ้ต (ใช้ rolled oat, steel cut, หรือ quick oat ก็ได้)   2 ถ้วย
คีนัวร์​ดิบ                                    1 ถ้วย
ถั่วพิคาน (หรืออัลมอนด์ก็ได้)    1 ถ้วย
เมล็ดเชียร์ ​(chia seeds)             1 ช้อนโต๊ะ
เมล็ดแฟล็กส์ (flax seeds)          1 ช้อนโต๊ะ
อบเชยผง (ground cinnamon)   2 ช้อนชา
นัทเม็ค (nutmeg)  1 ช้อนชา
น้ำมันมะพร้าว ทำให้เหลว         1/3 ถ้วย
น้ำผึ้งดิบ (raw honey)                1/2 ถ้วย
วนิลลา                                        1 ช้อนชา
เกลือ                                           1/2 ช้อนชา
แครนแบรี่แห้ง (หรือลูกเกด)       3/4 ถ้วย

วิธีทำ

1. เปิดเตาอบที่ 325 องศาฟาเรนไฮท์ (170 องศาเซลเซียส)
2. ผสมส่วนผสมแห้งทุกอย่างนอกจากเกลือ ในภาชนะใบใหญ่ คนให้เข้ากัน
3. ในภาชนะเล็ก ดีน้ำมันมะพร้าว น้ำผึ้ง เกลือ วนิลลา ให้เข้ากัน เทลงไปในส่วนผสมแห้ง คลุกให้เข้ากัน
4. เทส่วนผสม ลงในถาดอบคุกกี้ ที่รองด้วย parchment paper อบนาน 20-25 นาที หรือจนเหลืองกรอบ และมีกลิ่นหอม

เมื่อเดือนก่อน หาวิธีทำสังขยาในเน็ต ก็ค้นพบวิธีทำจากหลายเว็ป แต่ก็คงลอกมาจากที่เดียวกัน เพราะพูดเหมือนกันเรื่องให้เอาส่วนผสม ผสมเข้าด้วยกันแล้วใช้ใบเตยขยำๆ แล้วเอาไปนึ่ง ก็ทำตามเค้า แต่ออกมาไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ (ตามเคย อิอิ)

ด้วยความข้องใจว่าทำมั้ย ทำไม มันต้องเอามือขยำใบเตยในกะทิด้วยเนี่ยะ มันควรมีวิธีที่ดีกว่านา ก็เลยไปค้นวิธีทำ แคร็มบรูเลท์ แล้วเอามาประยุกต์ ก็จริงๆ แล้วมันก็คัสตาร์ดเหมือนกันน่ะ (ตอนคุณท้าวทองกีบม้า** ท่านคิดวิธีทำสังขยาในสมัยน่ะ คงไม่มีวิธีอื่น แต่ปัจจุบัน เรามีเทคโนโลยีทันสมัย ควรนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ จริงมะ)

แล้วด้วยความที่ชอบกินน้ำตาลไหม้บนแคร็มบรูเลท์ แต่ไม่ค่อยชอบตรงครีมข้างล่างเท่าไหร่ รู้สึกเหมือนมันนจืดๆ จึงคิดด้วยความสมองใสว่า เอาสองอย่างนี่มาประยุกต์เข้าด้วยกัน มันคงจะดีไม่น้อย และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

ส่วนผสม สำหรับ ถ้วยเรเมกิ้นเล็ก (3 1/4" x 4 3/4" x 1")  4 ที่ 

กะทิ                         3/4  ถ้วยตวง
น้ำตาลทราย           1/3  ถ้วยตวง
ไข่                            1     ฟอง
ใบเตย                     2     ใบ
วนิลลา                     1     ช้อนชา
น้ำตาลทราย            1     ช้อนโต๊ะ ต่อหนึ่งที่ ไว้เวลาจะเผาหน้าให้ไหม้
น้ำตาลไอซิ่ง             1     ช้อนชา ไว้โรยหน้า (หรือจะไม่โรยก็ได้)
ปืนโพรเพนพ่นไฟ สำหรับเผาน้ำตาล

วิธีทำ

1. เปิดเตาอบที่ 300 องศาฟาเรนไฮท์
2. นำใบเตยมาล้างให้สะอาด ขยี้ๆ พอให้ช้ำ ใส่ลงไปในกะทิ แล้วตั้งไฟกลาง พอให้ร้อนจนมีฟองปุดๆ รอบๆ ด้านนอก อย่าให้เดือด
3. ตีไข่กับน้ำตาลทราย พอให้เข้ากัน ไม่ต้องมากจนเป็นฟอง
4. นำนมร้อนค่อยๆ เทลงไปในไข่ที่ตีไว้ ทีละนิด (อย่าเทเร็ว เพราะไข่จะสุก) คนให้เป็นเนื้อเดียวกัน ไม่ต้องมาก เพราะไม่งั้นจะเกิดฟองอากาศ สังขยาจะไม่เนียน (ตรงข้ามกับที่เราเห็นที่ขายกันมักมีรูอากาศเยอะๆ)
5. นำถ้วยเรเมกิ้นไปเรียงกันในถาดอบลึก ห่างกันพอสมควร เทส่วนผสมสังขยาลงในถ้วยเรเมกิ้น
6. ใช้เหยือกใส่น้ำอุ่น หรือน้ำเย็นก็ได้เทลงไปในถาดอบพอให้สูงประมาณครึ่งถ้วยเรเมกิ้น การหล่อน้ำ เวลาอบ (หรือที่เรียกว่า water bath หรือ bain marie) จะทำให้สังขยาสุกทั่วถึง (ไม่ต้องทึ้งผมรอ อย่างเวลาอยู่บนรังถึง อิอิ สงสัยเราทึ้งผมอยู่คนเดียว)
7. อบเป็นเวลานาน 35-40 นาที พอให้เขย่าถ้วย แล้วสังขยาเด้งดึ๋งไปมา ไม่ต้องแข็งโป้ก
8. ค่อยๆ ใช้ถุงมือ หรือผ้า จับถ้วยเรเมกิ้น ขึ้นมาจากน้ำ เรียงในจาน รอให้หายร้อน นำเข้าตู้เย็นให้แข็งตัว
9. เมื่อพร้อมจะเสิร์ฟ ใช้น้ำตาลทราย 1 ช้อนโต๊ะ โรยหน้า ใช้นิ้วเกลี่ยให้เสมอกัน
10. เปิดไฟปืน กลางๆ อย่าแรงมาก ค่อยจ่อใกล้ๆ ให้น้ำตาลไหม้ (ตอนนี้สนุกสุด อิอิ) 
11. แต่งหน้าด้วยน้ำตาลไอซิ่ง ผลไม้ ตามชอบ

หาสูตรเค้กกล้วยหอมที่ง่ายและนุ่มชุ่มชื้นมานาน วันก่อนกล้วยงอมพอดี ลองใช้สูตรเค้กไร้ไข่ ไร้นม Crazy Chocolate Cake มาทำดู โอ้ววววว อร่อยจนไม่แบ่งใครเลยยยย

สูตรนี้เค้าเรียก Depression Cake หรือ Crazy Cake  หรือ Wacky Cake คร่าวๆ ลักษณะคงเหมือนขนมถังแตก ที่ฉันเคยได้ยินแม่เรียกตอนเด็กๆนั่นแหละ คือว่ากันว่า เค้กนี้มีคนคิดขึ้นมาในยุคเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลก (Great Depression) ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ที่อาหารพวก ไข่ นม เนย หายากมาก


ส่วนผสมเค้ก

• แป้งเอนกประสงค์ 1 1/2 ถ้วยตวง
• น้ำตาลทราย 1 ถ้วยตวง
• เบกกิ้งโซดา 1 ช้อนชา
• เกลือ 1/2 ช้อนชา
• น้ำส้มสายชู 1 ช้อนชา
• วนิลลา 1 ช้อนชา
• น้ำมันมะพร้าว 5 ช้อนโต๊ะ (ในอเมริกาหาง่ายหน่อย หอมดี สูตรเดิมเค้าใช้น้ำมันพืชธรรมดา)
• น้ำ 1 ถ้วยตวง
• กล้วยงอมๆ 2 ผล บดละเอียด
• ถั่วพิคาน (Pican) ดิบ 1/3 ถ้วยตวง

เปิดเตาอบที่ 350 องศาฟาเรนไฮ

วิธีทำ

นำส่วนผสมแห้งผสมกันในถาดอบสี่เหลี่ยม ขนาด 8 นิ้ว (หรือถาดกลม หรือถาด loaf pan ก็ได้ - ถ้าใช้ถาดกลม springform ให้ผสมส่วนผสมในภาชนะอื่นก่อนนะคะ ไม่งั้น มันไหลออกมาหมด) ที่ทาน้ำมันไว้ เค้กจะได้ไม่ติดถาดนะคะ ฉันร่อนส่วนผสมแห้งก่อนค่ะ จะได้คนง่ายหน่อย คนส่วนผสมให้เข้ากัน

กดแป้งให้เป็นหลุมเล็ก 2 หลุม หลุมใหญ่ 1 หลุม เหมือนในภาพ เทน้ำส้มสายชู และวนิลลา ลงไปในหลุมเล็กอย่างละหลุม และน้ำมันลงไปในหลุมใหญ่ เสร็จแล้วเทน้ำลงไป คนให้เนื้อเนียนเข้ากัน



ผสมกล้วยบด และ ถั่วพีคานลงไป คนให้เข้ากัน แล้วเทลงในถาดอบ

เอาเข้าเตาอบ ชั้นกลาง อบ 35 นาที หรือเมื่อเอาไม้จิ้มฟันจิ้มลงไปดูแล้ว เค้กไม่ติดไม้ เวลาอบอาจแตกต่างกัน ระวังอย่าอบนานเกินไป

ทิ้งไว้ให้เย็น แล้วแต่งหน้าด้วย ฟร้อสติ้งตามชอบ ตามภาพข้างบน ใช้สูตรฟร้อสติ้งง่ายๆ สูตรนี้ค่ะ

ส่วนผสมฟร้อสติ้ง

• ช้อคโกแล็ตชิ้ป 1 ถ้วยตวง
• นมตราเหยี่ยว หรือนมอัลมอนด์ 1/4 ถ้วยตวง
• น้ำมันมะพร้าว หรือ น้ำมันพืช 2 ช้อนโต๊ะ
• วนิลลา 1/2 ช้อนชา
• น้ำตาลไอซิ่ง 1 ถ้วยตวง
• มะพร้าวขูดหวาน ไว้แต่งหน้า (ไม่มีก็ได้ ตามชอบ)

นำส่วนผสมทุกอย่าง นอกจากน้ำตาลมารวมกันในหม้อสเตนเลสเล็กๆ แล้วนำหม้ออีกใบที่ใหญ่กว่านิดหน่อย ใส่น้ำ ตั้งเตาให้น้ำเดือด นำหม้อที่มีส่วนผสมตั้งข้างบน ให้ไอน้ำร้อนทำให้ช้อคโกแล็ตละลาย (จะเอาเข้าไมโครเวฟก็ได้ ซัก 30 วินาที พอให้ช้อคโกแล็ตละลาย อย่าให้เดือด) คนส่วนผสมให้เข้ากันจนเนียน ผสมน้ำตาลไอซิ่ง (ตัวเองร่อนก่อน) ลงไป คนให้เข้ากันจนเนื้อเนียนนุ่ม นำไปแต่งหน้าเค้ก ขณะกำลังอุ่นๆ

The other day I found a recipe for chocolate Wacky Cake, baked it and love it. So I tried a vanilla version here.

This spongy Wacky Cake, also known as Crazy Cake, and Depression Cake is commonly believed to  have been created as the result of rationing during World War II, when milk and eggs were scarce.

Ingredients:

For the Cake (adapted from Chocolate Crazy Cake (No Eggs, Milk, Butter or Bowls Recipe by Sweet Little Blue Bird)

For the Frosting (adapted from 1 Minute Frosting Recipe by Yummy Life)

• 1 cup white chocolate chips
• 1/4 cup  almond milk (or canned evaporated milk)
• 2 Tablespoons coconut oil (may substitute butter, canola or vegetable oil, if desired)
• 1/2 teaspoon vanilla extract
• 1 cup powdered sugar
• Sweetened coconut flakes to garnish (optional)

1 1/4 Stick Unsalted Butter (Softened)
1/4    Cup Powdered Sugar
1 1/2 Tablespoon Sugar
1/4    teaspoon salt

1      Cup plus 2 Tablespoons plus 2 teaspoons All-Purpose Flour
1/3   Cup Cornstarch (adding cornstarch makes the cookie crumbly)

Position the rack in the middle of the oven.  Preheat the oven to 300 degrees F.
Sift the powdered sugar, sugar and salt to combine with the butter, beat on medium speed or by hand until very fluffy and well blended.
Gradually sift the flour over the top of the butter mixture while stirring.
Fold in until well combined and lightly knead until smooth.
Make the dough into a disk and flatten it to about 1/3 inch thick.  Use cookie cutters to cut into shapes
Bake on parchment-lined cookie sheet about 35 minutes or until edge turned golden.
Cool on rack.
Sprinkle on top powdered sugar, turbinado sugar, or press a piece of chocolate chip in the middle, or dipped the end in chocolate frosting if desired.

For the Salad
1/2 Cup Shaved or Thinly Sliced Fennel Root
1 Cup Wild Arugula
10-12 Cherry Tomatoes
1/4 Cup Carrots
1/2 Cup Crumbled Gorgonzola Cheese

For Vinaigrette
Whisk together

Juice from 1 Lemon
2 Tablespoons Raw Honey
1/4 teaspoon Wasabi Paste
5 Tablespoons Olive Oil
1 teaspoon Apple Cider Vinegar
Salt and Pepper to taste

Combine the vegetable and the vinaigrette in a mixing bowl.  Mix well and use tongs to put in the tortilla cups (save the vinaigrettes to pour on top of the salad later to proven the cup from going soggy) topped with the crumble cheese before serving.

For Tortilla Cups

Whole Grain Tortillas (1 per person)
1/4 - 1/2 Stick Butter
Cooking Spray
Ramekin Cups

Preheat the oven to 350 degrees F.
Microwave the tortillas 8-10 seconds so they are easy to fold.
In the microwave, melt enough butter to brush on the tortillas (about 15-20 seconds)
Brush the butter on both sides of the tortilla.  Set in the cups and bake for 15-20 minutes
(I had to take the tortillas out of the cups towards the end and baked on a cookie sheet for about 8 minutes more to make it crispy)

แต่ก่อนแต่ไร คิดว่าเค้กนี่มันช่างทำยากเย็นเหลือเกิน ลองทำหลายครั้งก็ไม่ค่อยเกิดนะคะ เหม็นไข่บ้าง ขมๆ บ้าง เมื่อวานนี้อากาศเย็นๆ เกิดอยากทำขนม แต่ในตู้เย็นไม่เหลืออะไรเล้ย เนย ไข่ หมดเกลี้ยง เลยคิดเล่นๆ ว่า จะมีขนมอะไรบ้างน้าา ที่ทำได้แบบไม่ต้องใช้ส่วนผสมที่เราไม่มีเนี่ยะ พอดีเลยมาเจอสูตรเค้กแสนอร่อยนี่

เค้าเรียก Depression Cake หรือ Crazy Cake  หรือ Wacky Cake คร่าวๆ ลักษณะคงเหมือนขนมถังแตก ที่ฉันเคยได้ยินแม่เรียกตอนเด็กๆนั่นแหละ คือว่ากันว่า เค้กนี้มีคนคิดขึ้นมาในยุคเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลก (Great Depression) ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ที่อาหารพวก ไข่ นม เนย หายากมาก

ดูจากส่วนผสมแล้วไม่น่าจะออกมาเป็นเค้กได้ แต่ปรากฏว่า  โอ้ววว แสนอร่อย และไม่เหม็นไข่ ไม่ขมอย่างทุกที ถูกใจจริงๆ

วิธีทำก็แสนง่าย มาดูส่วนผสมกันค่ะ

ส่วนผสมเค้ก

• แป้งเอนกประสงค์ 1 1/2 ถ้วยตวง
• ผงโกโก้ 3 ช้อนโต๊ะ
• น้ำตาลทราย 1 ถ้วยตวง
• เบกกิ้งโซดา 1 ช้อนชา
• เกลือ 1/2 ช้อนชา
• น้ำส้มสายชู 1 ช้อนชา
• วนิลลา 1 ช้อนชา
• น้ำมันมะพร้าว 5 ช้อนโต๊ะ (ในอเมริกาหาง่ายหน่อย หอมดี สูตรเดิมเค้าใช้น้ำมันพืชธรรมดา)
• น้ำ 1 ถ้วยตวง

เปิดเตาอบที่ 350 องศาฟาเรนไฮ

นำส่วนผสมแห้งผสมกันในถาดอบสี่เหลี่ยม ขนาด 8 นิ้ว ที่ทำน้ำมันไว้ เค้กจะได้ไม่ติดถาดนะคะ ฉันร่อนส่วนผสมแห้งก่อนค่ะ จะได้คนง่ายหน่อย คนส่วนผสมให้เข้ากัน

กดแป้งให้เป็นหลุมเล็ก 2 หลุม หลุมใหญ่ 1 หลุม เหมือนในภาพ เทน้ำส้มสายชู และวนิลลา ลงไปในหลุมเล็กอย่างละหลุม และน้ำมันลงไปในหลุมใหญ่ เสร็จแล้วเทน้ำลงไป คนให้เนื้อเนียนเข้ากัน



เอาเข้าเตาอบ ชั้นกลาง อบ 35 นาที หรือเมื่อเอาไม้จิ้มฟันจิ้มลงไปดูแล้ว เค้กไม่ติดไม้ เวลาอบอาจแตกต่างกัน ระวังอย่าอบนานเกินไป


ทิ้งไว้ให้เย็น แล้วแต่งหน้าด้วย ฟร้อสติ้งตามชอบ ตามภาพข้างบน ใช้สูตรฟร้อสติ้งง่ายๆ สูตรนี้ค่ะ

ส่วนผสมฟร้อสติ้ง

• ช้อคโกแล็ตชิ้ป 1 ถ้วยตวง
• นมตราเหยี่ยว หรือนมอัลมอนด์ 1/4 ถ้วยตวง
• น้ำมันมะพร้าว หรือ น้ำมันพืช 2 ช้อนโต๊ะ
• วนิลลา 1/2 ช้อนชา
• น้ำตาลไอซิ่ง 1 ถ้วยตวง
• มะพร้าวขูดหวาน ไว้แต่งหน้า (ไม่มีก็ได้ ตามชอบ)

นำส่วนผสมทุกอย่าง นอกจากน้ำตาลมารวมกันในหม้อสเตนเลสเล็กๆ แล้วนำหม้ออีกใบที่ใหญ่กว่านิดหน่อย ใส่น้ำ ตั้งเตาให้น้ำเดือด นำหม้อที่มีส่วนผสมตั้งข้างบน ให้ไอน้ำร้อนทำให้ช้อคโกแล็ตละลาย (จะเอาเข้าไมโครเวฟก็ได้ ซัก 30 วินาที พอให้ช้อคโกแล็ตละลาย อย่าให้เดือด) คนส่วนผสมให้เข้ากันจนเนียน ผสมน้ำตาลไอซิ่ง (ตัวเองร่อนก่อน) ลงไป คนให้เข้ากันจนเนื้อเนียนนุ่ม นำไปแต่งหน้าเค้ก ขณะกำลังอุ่นๆ

I've been in the mood for baking again yesterday but too tired to go to the store.  With my empty fridge, I was pouring over the internet trying to find a recipe that does not need butter nor egg and Voilà! I stumble upon this super easy but absolutely scrumptious chocolate cake recipe.

I'm so happy with how it turned out as I have never been too pleased with any of the cakes I baked before -- no matter from scratch or from store-bought, ready-mix -- mine always had that yucky eggy smell and taste.  This recipe is just fantastic.

This spongy Wacky Cake, also known as Crazy Cake, and Depression Cake is commonly believed to  have been created as the result of rationing during World War II, when milk and eggs were scarce.

Ingredients:

For the Cake (adapted from Chocolate Crazy Cake (No Eggs, Milk, Butter or Bowls Recipe by Sweet Little Blue Bird)

For the Frosting (adapted from 1 Minute Frosting Recipe by Yummy Life)

• 1 cup semisweet or bittersweet chocolate chips
• 1/4 cup  almond milk (or canned evaporated milk)
• 2 Tablespoons coconut oil (may substitute butter, canola or vegetable oil, if desired)
• 1/2 teaspoon vanilla extract
• 1 cup powdered sugar
• Sweetened coconut flakes to garnish (optional)

เรื่องมันเกิดขึ้นตอนสายแก่ๆ ในวันหนึ่ง วันที่ฟ้าฉ่ำฝน ซึ่งมีน้อยวันนักในแคลิฟอร์เนีย ในช่วงสองปีนี้ ดิชั้นซึ่งจับบทคุณนายตื่นสาย พอลืมตาปุ๊ป มองฟ้า ก็เริ่มคิดหาโครงการที่มีอยู่นับล้านในสมองว่าจะค้นอันไหนขึ้นมาทำดีน้าาา แล้วก็มาหยุดตรง ขนมปังบรีออช (brioche bread) ไม่ใช่บรีออชหัวจุกนะ แต่เป็นขนมปังนิ่มๆ แบบขนมปังเนยสด หรือขนมปังหวานแบบที่เค้าทำเป็นขนมปังไส้หมูหยองน่ะ แต่เป็นแบบปอนด์ ด้วยความที่ติดใจ เฟร้นช์โทสท์ จากร้าน Café de la Presse แถวย่านจีนน่ะ (French toast ที่คนฝรั่งเศสทำ แล้วเค้าว่าต้องใช้ขนนปังแบบนี้หง่ะ แหม มันซับซ้อน ฮ่าๆๆๆ)



ขณะที่บิดขี้เกียจก็ชี้นิ้วให้ 'อากู๋' ค้นหาสูตรง่ายๆ ดีๆ ให้ แล้วก็มาหยุดตรงสูตรลับ ขนมปังหวานร้านคิงในโฮโนลูลู (King's Bakery sweet bread) โอ้วววววว แหมมม กระสุนนัดเดียวจะได้นกสองตัว ได้ทั้งปังหวาน ปังฝรั่งเศส ฮ้า มันเริ่ดเสียนี่กระไร ว่าแล้วก็ลุกขึ้นกระปรี้กระเปร่าจัดการชั่งตวงวัด อย่างขมีขมัน แต่พลันนึกในใจว่า เอ สูตรเนี่ยะ ใส่ยีสต์ลงไปโต้งๆ แบบไม่ต้องทำให้มันอุ่นเลย แล้วมันจะขึ้นหรือ (ฟระ)

แต่เอาน่ะ "อย่าทำเป็นรู้มาก" นึกปรามตัวเองในใจขณะที่นวดแป้งเหย็งๆ ต่อไป ไม่นานก็ได้แป้งนุ่มกลมบ้อก รอเวลาที่จะพองตัวขึ้นเหมือนลูกโป่ง (ขอบอกว่าเวลาเปิดผ้าออกมาดูแล้วเห็นแป้งพอง แล้วได้ชกมัน นี่ โหหหห สุขสุดๆ อิอิ -- คาดหวังๆ ๆ)




หนึ่งชั่วโมงครึ่งผ่านไป เปิดผ้าออกมา เอ๊า!!!! ก้อนเท่าเดิม -- ไหมล่ะ ชั้นว่าแล้วววววววววว

ถึงตรงนี้ หูเริ่มอื้อด้วยความหิวบวกผิดหวัง เชอะ เอาน่ะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ไม่ขึ้น ก็ลองอบดูหน่อย อบแล้วหน้าตาดูดี๊ดี แต่ว่ากินไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ

และแล้วอารมณ์หูอื้อ และเซ็ง ก็เป็นที่มาของการ ซื้อและทำอะไรลงไปอย่างไม่ยั้งคิด ที่นักการตลาดชอบนักหนา เวลาคุณเธอเกิดอาการ compulsive buying mode หรือเลือดขึ้นหน้า อะไรที่ขวางหน้า ก็ต้องกิน และ ซื้อให้แหลกกันไปข้างหนึ่ง ใช่มะ อิอิอิ


และสิ่งที่ขวางหน้าก็คืออาหารปักษ์ใต้อเมริกัน เพราะกำลังอ่านอย่างน้ำลายสอ ขณะที่รอแป้งขึ้น ดังนั้น จึงมิรอช้า คว้ากระเป๋าตัวปลิวออกจากบ้านทันทีที่ ขนมแป้งบ้า หล่นปุลงไปในถังขยะ

แต่ว่าถึงจะอยู่ในอารมณ์บ้า ก็ไม่หลุดหัวข้อนะ ยังมั่นคงในความเป็นฝรั่งเศสต่อไป ปักษ์ใต้ ก็ต้องปักษ์ใต้แบบหลุยเซียน่านะ

ที่หลุยเซียน่า ที่มีนิว ออร์ลีนส์ ตั้งอยู่เนี่ยะ มีอิทธิพลของฝรั่งเศสอยู่มากๆ ใช่มั้ย ตัวเองน่ะ สงสัยมานานแล้วว่า ระหว่างอาหารเคจุ้น (Cajun) กับครีโอล (Creole) เนี่ยะ มันต่างกันยังไงเหรอ เอาล่ะ วันนี้ จะได้รู้กัน

เค้าว่า อาหารเคจุ้น (Cajun) เนี่ยะ มันเป็นอาหารพื้นบ้าน คนท้องถิ่นทำกินกันในแถบบึง บายู คงจะเหมือนอาหารเหนือ อิสาน และปักษ์ใต้ บ้านเราที่อร่อย แต่ดูไม่ค่อยดี ขึ้นเหลาก็คงดูไม่เหมาะ ในขณะที่ อาหารครีโอล (Creole) ก็ระเหิดระหง เป็นเมนูในเมือง ขึ้นเหลา หน้าตาไม่ดำปี๋เหมือน เคจุ้น (ฮ่าๆๆๆๆๆ ขอบอกว่าร้านที่ไปกิน คนข้างๆ สั่งซี่โครงอะไรมากิน ไม่รู้ ดำปี๋จริงๆ)

ค้นๆๆ เจอร้าน Angeline's Louisiana Kitchen ที่เบิร์คลีย์ ไม่ไกลจากบ้าน เห็นคนรีวิวเยอะสุดๆ ต้องไปต้องไป -- เลือกเมนู เอทุฟเฟ่ใส่ครอฟิช (Crawfish Etoufée) มีถั่วฝักยาวผัดน้ำมันเคียงมา อร่อยมากแม้หน้าตาไม่ดีนัก ดูเป็นข้าวราดแกงเขละๆ อารมณ์เดียวกับ ข้าวราดแกงกะหรี่แบบญี่ปุ่นหน่ะ (เมื่อก่อนชอบกินมากเลย เดี๋ยวนี้ทำไมเหมือนทำไม่เป็น อิอิ) กินเกลี้ยงจานเลยล่ะ เห็นเขละขนาดนี้ก็เหอะ

Crawfish Étoufée

หลังจากนั้นตามด้วยกาแฟ (กาแฟนิวออร์ลีนส์นี่เค้าผสมชิคคอรี่ ไม้อะไรก็ไม่รู้ แต่ประมาณกาแฟตุงฮู แบบใส่เม็ดมะขามคั่วหอมๆ เหมือนกาแฟยกล้อบ้านเรา) และ ของหวาน เบนเยต์ (มันต้องมีของหวานนะ แก้ความผิดหวังจาก บรีออชไง) พอเค้ายกมาเป็นชามแบบนี้ ถึงกับผงะ คุณพระคุณเจ้า จะเอาชีวิตรอดมั้ยนะ วันนี้

แต่พอได้กินเข้าไป แหม อร่อยยยย เหมือนขนมแก้วตาโบ๋ (ที่หากินได้อยู่หรือเปล่าน้อ) ซึ่งก็เป็นแป้งแบบโดนัทแต่ทำเป็นสี่เหลี่ยมแล้วเวลาเสิร์ฟถมด้วยน้ำตาลไอซิ่งเยอะๆ

House Beignets with Loads of Powdered Sugar

เบนเยต์ ดูชัดๆ

หลังจากอิ่มแปล้และหายอยากแล้ว ยังคิดว่าจะกลับไปที่นี่อีกหลายๆ ครั้ง กินมันให้ทุกอย่าง แล้วดูว่าเวลาไปปักษ์ใต้จริงๆ จะอร่อยสู้แถวนี้ได้มั้ย :D